spoken word kunstenaar Brohlin Coumans
Brohlin Coumans (Roermond, 1993) raakte al op jonge leeftijd gefascineerd door taal. Brohlin schrijft eigen nummers . In 2021 was hij te zien in het programmaonderdeel Ode aan de Maas van het Limburg Festival en hij verzorgde gastoptredens bij o.a. NXT TXT, een initiatief van Huis voor de Kunsten Limburg.
Je bent een geboren en getogen Roermondse maker van onder andere hiphop en spoken word. Kun je iets vertellen over je makerschap in Roermond?
Als artiest doe ik verschillende dingen. Met mijn muziek heb ik online de meeste luisteraars in Roermond. Voor optredens word ik echter vaker in Zuid-Limburg geboekt, misschien weten ze mij daar beter te vinden of hebben ze meer faciliteiten. Tof is wel dat steeds meer projecten van de grond komen waarbij mijn muziek indirect ook in Roermond een nieuw publiek bereikt en jongeren kan inspireren.
Ik maak de muziek waar ik zin in heb, op eigen initiatief. Poëzie of verhalen daarentegen maak ik vaker in opdracht. Zoals bijvoorbeeld het gedicht op de trap van de bibliotheek. Het heeft een tijdje geduurd voor ik als maker werd gezien door onder andere beleidsmakers van de gemeente. Het gedicht op de trap heeft daar een belangrijke rol in gespeeld. Als maker van hiphop ben je soms al snel ‘alleen maar een rapper’, terwijl ik nu ineens ‘schrijver’ ben. Voor mijn gevoel doe ik nog altijd hetzelfde, maar ik merk dat ik binnen de gemeente anders wordt gezien. Dat heeft een positieve beweging in gang gezet.
Hoe kijk jij momenteel naar cultuur in Roermond?
Omdat ik hier ben geboren en opgegroeid, is Roermond voor mij een veilige haven. Ik heb als kind in bijna iedere wijk gewoond. Mijn familie en vrienden wonen hier, dus ik zou niet snel weggaan. Maar vanuit artistiek oogpunt zijn hier weinig mogelijkheden. In Roermond mis je studenten en jongeren die zorgen voor een levendige sfeer en voor vernieuwing van cultuur. De focus ligt op shoptoerisme waardoor de stad niet zo interessant is om te wonen voor mensen tot veertig jaar.
“Omdat ik hier ben geboren en opgegroeid, is Roermond voor mij een veilige haven. Ik heb als kind in bijna iedere wijk gewoond. Mijn familie en vrienden wonen hier, dus ik zou niet snel weggaan. Maar vanuit artistiek oogpunt zijn hier weinig mogelijkheden. In Roermond mis je studenten en jongeren die zorgen voor een levendige sfeer en voor vernieuwing van cultuur.”
Aan de andere kant vind ik het tof dat de gemeente ervoor openstaat dingen over een andere boeg te gooien. Dat zie je bij Maakplaats, waarbij ik zelf als projectontwikkelaar betrokken ben, en een initiatief zoals Nieuwe Helden. Jongeren in Roermond hebben een grote behoefte aan vernieuwende rolmodellen en inspiratie. Broedplaatsen zoals Maakplaats zijn daarom hard nodig!
Wat is er volgens jou nog meer nodig om cultuur in Roermond een ‘boost’ te geven?
Als maker van muziek zou ik zeggen: er is meer podium nodig, evenals faciliteiten voor live muziek. Heel concreet kan Roermond interessant worden voor artiesten wanneer de gemeente gunstige kaders schept voor (horeca-)ondernemers om jong talent op een laagdrempelige manier een podium te geven. Er zijn cafés die een live muziekprogrammering hebben, bijvoorbeeld Den Heilige Cornelius, maar het is echt nodig om méér artiesten een podium te bieden en dat andere cafés dit goede voorbeeld volgen. Denk ook activiteiten op openbare plekken zoals de Kiosk op het Munsterplein waarbij enkel een geluidset nodig is, die dan weer beschikbaar is in de ECI. Je verbindt op die manier vraag en aanbod sterker aan elkaar want jonge makers trekken ook jonger publiek. De plekken zijn er, maar de kaders en het inspelen op kansen missen nog.